قهر کردن بدترین روش برای حفظ یک رابطه است! چون عملا به طرف مقابل فرصت میدی تا زندگیکردن بدون تو رو یاد بگیره.
اونی که اهل قهر کردنه تصور میکنه داره طرف مقابل رو از خوبیها و وجودش محروم میکنه. و اینجوری اون شخص دلش براش تنگ میشه و قدرش رو میدونه. این روش، توی بچگی براش جواب داده و برای همین توی بزرگسالی تکرارش میکنه. گاهی ممکنه در بزرگسالی هم ازش نتیجه بگیره، اما در دراز مدت جواب نمیده.
چون این دوریها و دلخوریهای طولانی مدت، اتچمنت و عاطفههای شکل گرفته در رابطه رو کمرنگ و کماثر میکنه. اینطوری اون وابستگی که به تدریج و با زحمت فراوان ساخته شده گسسته میشه. مثال همون جملهٔ «از دل برود هرآنکه از دیده برفت»