اختلال ADHD چیست؟
اختلال کمبود توجه بیشفعالی (ADHD) یک اختلال رفتاری مزمن است که بر توانایی فرد در توجه، تمرکز، کنترل تکانهها و فعالیتهای جسمی تأثیر میگذارد. این اختلال در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان دیده میشود.
علائم ADHD
علائم ADHD میتواند در سه دسته اصلی تقسیمبندی شود:
کمبود توجه: این علائم شامل موارد زیر است:
- ناتوانی در حفظ تمرکز روی وظایف یا فعالیتها
- آسانتر پرت شدن حواس با محرکهای محیطی
- فراموش کردن وظایف یا دستورالعملها
- بینظمی یا از دست دادن وسایل
- گوش ندادن به دستورالعملها یا سؤالات
بیشفعالی: این علائم شامل موارد زیر است:
- ناتوانی در نشستن آرام
- بیقراری یا تکان دادن بیش از حد دستها، پاها یا بدن
- صحبت کردن بیش از حد
- مشکل در انتظار نوبت
- زیاد پریدن و دویدن در مکانهای نامناسب
تکانشگری: این علائم شامل موارد زیر است:
- صحبت کردن یا انجام کاری بدون فکر کردن
- پاسخ دادن سریع قبل از اینکه سؤال کاملاً تمام شود
- ناتوانی در کنترل تکانهها، مانند پرخاشگری یا تندخویی
- مشکل در انجام وظایف به صورت منظم
انواع ADHD
ADHD معمولاً به سه نوع تقسیم میشود:
- ADHD نوع بیتوجهی: این نوع شایعترین نوع ADHD است و علائم اصلی آن کمبود توجه و تمرکز است.
- ADHD نوع بیشفعالی-تکانشی: این نوع ADHD با علائم بیشفعالی و تکانشگری مشخص میشود.
- ADHD نوع ترکیبی: این نوع ADHD ترکیبی از علائم دو نوع قبلی است.
علت ADHD
علت دقیق ADHD مشخص نیست، اما عوامل ژنتیکی و محیطی در بروز آن نقش دارند.
تشخیص ADHD
تشخیص ADHD معمولاً توسط روانپزشک یا متخصص سلامت روان دیگر انجام میشود. این تشخیص بر اساس ارزیابی علائم فرد، سوابق پزشکی و خانوادگی و سایر عوامل انجام میشود.
درمان ADHD
درمان ADHD معمولاً شامل ترکیبی از داروها، درمانهای رفتاری و تغییرات سبک زندگی است.
داروها
داروهای محرک، مانند متیلفنیدات، رایجترین داروهای مورد استفاده برای درمان ADHD هستند. این داروها به بهبود تمرکز و توجه کمک میکنند.
درمانهای رفتاری
درمانهای رفتاری، مانند رفتار درمانی شناختی (CBT)، میتواند به افراد مبتلا به ADHD کمک کند تا مهارتهای مقابلهای را برای مدیریت علائم خود بیاموزند.
تغییرات سبک زندگی
تغییرات سبک زندگی، مانند ایجاد محیطی آرام و سازماندهیشده برای کار و مطالعه، میتواند به افراد مبتلا به ADHD کمک کند تا عملکرد بهتری داشته باشند.
پیامدهای ADHD
ADHD میتواند در بسیاری از جنبههای زندگی فرد، از جمله مدرسه، کار، روابط و سلامت روان تأثیر بگذارد.
- در مدرسه: کودکان مبتلا به ADHD ممکن است در مدرسه دچار مشکلاتی مانند افت تحصیلی، دیر آمدن به کلاس، و مشکلات رفتاری شوند.
- در کار: بزرگسالان مبتلا به ADHD ممکن است در کار دچار مشکلاتی مانند کاهش بهرهوری، دشواری در پیروی از دستورالعملها، و مشکلات روابط کاری شوند.
- در روابط: افراد مبتلا به ADHD ممکن است در روابط خود دچار مشکلاتی مانند درگیری، بیثباتی و ناتوانی در حفظ روابط نزدیک شوند.
- سلامت روان: افراد مبتلا به ADHD ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به اختلالات روانی دیگر، مانند افسردگی، اضطراب و سوء مصرف مواد قرار گیرند.
پیشگیری از ADHD
هیچ راهی برای پیشگیری کامل از ADHD وجود ندارد، اما عوامل خطری مانند قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خاص در دوران بارداری و زایمان را میتوان کاهش داد.
جمعبندی
ADHD یک اختلال مزمن است که میتواند بر زندگی فرد تأثیر زیادی بگذارد. تشخیص و درمان زودهنگام میتواند به افراد مبتلا به ADHD کمک کند تا عملکرد بهتری داشته باشند و از پیامدهای این اختلال جلوگیری کنند.