تراخم یک بیماری عفونی مزمن چشم است که توسط باکتری کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد می شود. این بیماری در درجه اول ملتحمه (غشای شفافی که پلک ها و سطح داخلی کره چشم را می پوشاند) را تحت تاثیر قرار می دهد.
علائم تراخم:
- قرمزی و التهاب چشم
- خارش و سوزش چشم
- احساس وجود شن در چشم
- حساسیت به نور
- ترشحات چرکی از چشم
- تاری دید
- پلک های متورم
- زخم قرنیه (در موارد شدید)
انتقال تراخم:
تراخم از طریق تماس مستقیم با چشم یا ترشحات چشم فرد آلوده منتقل می شود. این بیماری می تواند از طریق حوله، بالش، لباس یا دست های آلوده نیز پخش شود.
عوامل خطر تراخم:
- زندگی در مناطق فقیرنشین و بدون دسترسی به آب آشامیدنی سالم و بهداشت مناسب
- تماس نزدیک با افراد آلوده
- داشتن مگس در محیط زندگی
عوارض تراخم:
- تریکیازیس (چرخش مژه ها به سمت داخل)
- تریکیازیس می تواند به قرنیه خراشیده و زخم ایجاد کند و در نهایت منجر به کوری شود.
- اپسیتئون قرنیه (ایجاد زخم روی قرنیه)
- نابینایی
پیشگیری از تراخم:
- شستشوی مکرر دست ها با آب و صابون
- شستشوی صورت با آب تمیز
- عدم استفاده مشترک از حوله و بالش
- درمان عفونت های چشم
- کنترل مگس در محیط زندگی
درمان تراخم:
- آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت باکتریایی
- جراحی برای اصلاح تریکیازیس
- پیوند قرنیه در موارد شدید
تراخم یک بیماری قابل پیشگیری و قابل درمان است. با ارتقای بهداشت فردی و اجتماعی، می توان از بروز این بیماری و عوارض آن جلوگیری کرد.