مفهوم “نر” و “ماده” در گیاهان برای بسیاری از افراد کمی مرموز است و در سرتاسر قلمرو گیاهان، چندین گونه مختلف از این تم وجود دارد. در گیاهان، مانند بسیاری از حیوانات، قسمت های نر با تولید اسپرم و قسمت های ماده با تولید تخمک مرتبط هستند. بنابراین، در گیاهان گلدار (آنژیوسپرم ها) و گیاهان بازدانه (ژیمینوسپرم ها)، ساختارهای نر گرده (که حاوی اسپرم هستند) تولید می کنند و ساختارهای ماده دارای یک یا چند تخمدان (که حاوی تخمک هایی به نام ovules هستند) هستند. ما از گیاهان تولید کننده هاگ مانند سرخس ها و جگرباران صرف نظر می کنیم، زیرا چرخه زندگی آنها پیچیده تر است، اما آنها نیز دارای قسمت های نر و ماده هستند.
برخی از گیاهان در واقع فقط نر یا فقط ماده هستند. جینکو، کیوی، شاهدانه و بید همگی دارای افرادی هستند که فقط گرده یا فقط بذر تولید می کنند. از نظر گیاه شناسی، آنها به عنوان گیاهان دیوسئوس شناخته می شوند و استراتژی آنها تضمین کننده تلاقی ژنتیکی است. جالب توجه است که بسیاری از درختان خیابانی دیوسئوس هستند و برای جلوگیری از کثیف شدن گل ها و میوه ها، اغلب فقط درختان نر کاشته می شدند. متأسفانه، این امر تا حدودی در برنامه ریزی شهری شکست خورد، زیرا آلرژی های گرده در برخی مناطق بدتر شده است، به لطف تراکم بالای درختان نر که خوشحال هستند گرده تولید می کنند.
با این حال، بیشتر گیاهان تک پایه هستند، به این معنی که افراد دارای ساختارهای هم ماده و هم نر هستند. در گیاهان گلدار، این ساختارها می توانند در یک گل دوجنسیتی منفرد قرار گیرند یا گل ها فقط نر (نر) یا فقط ماده (مادگی) باشند. بسیاری از نمادین ترین گل ها مانند رز، سوسن و لاله دوجنسیتی هستند و مادگی ماده به طور مشخص توسط پرچم های نر احاطه شده است. سایر گیاهان تک پایه مانند کدو، ذرت و توس دارای گل های تک جنسیتی هستند. یعنی برخی از گل ها نر و برخی ماده هستند، اما هر دو نوع روی یک گیاه منفرد تشکیل می شوند. این استراتژی در بیشتر مخروطیان نیز دیده می شود. گرده موجود در مخروط های نر باید توسط باد به مخروط های ماده منتقل شود تا گرده افشانی صورت گیرد.
منبع: britannica