چگونه مردم به H5N1 مبتلا می‌شوند؟
افراد تقریباً منحصراً از طریق تماس مستقیم با حیوانات بیمار به H5N1 مبتلا می‌شوند. طبق گفته CDC، ویروس می‌تواند در ذرات ریز به نام آئروسل از طریق هوا و همچنین از طریق “قطرات تنفسی” کمی بزرگتر و احتمالاً روی ذرات گرد و غبار حرکت کند. این ذرات هنگام تنفس، دفع فضولات یا در مورد گاوها، در حین شیردهی توسط حیوانات دفع می‌شوند.
ذرات ویروسی می‌توانند باعث عفونت شوند وقتی وارد چشم، بینی یا دهان فرد می‌شوند، چه هنگام تنفس فرد یا لمس صورت پس از آلوده شدن دست‌هایشان.
امسال چند مورد – دو مورد در ایالات متحده و یک مورد در کانادا – وجود داشته است که در آن فرد بدون تماس شناخته شده با دام یا پرندگان وحشی به H5N1 مبتلا شده است. مقامات بهداشت عمومی مطمئن نیستند که چگونه ویروس در این موارد منتقل شده است. آنفلوانزای مرغی همچنین می‌تواند از طریق مدفوع پرندگان وحشی منتقل شود، بنابراین ممکن است این افراد ویروس را در فضای باز بدون نزدیک شدن به یک حیوان بیمار ملاقات کرده باشند.
آیا قبلاً H5N1 انسان‌ها را آلوده کرده است؟
زیرگونه H5N1 آنفلوانزای مرغی برای اولین بار در سال 1996 در پرندگان آبزی وحشی در جنوب چین شناسایی شد و در سال 1997 باعث شیوع پراکنده در میان طیور اهلی در این منطقه شد، طبق گفته CDC. از آن زمان تاکنون، بیش از 900 مورد پراکنده انسانی در سراسر جهان رخ داده است. نیمی از افراد آلوده جان خود را از دست دادند و نگرانی‌هایی را در مورد جدی بودن این بیماری ایجاد کرد.
در سال 2005، این بیماری به آفریقا، خاورمیانه و اروپا گسترش یافت، اگرچه هنوز هم عمدتاً بر حیوانات تأثیر می‌گذاشت. در سال 2021، یک زیرگونه ژنتیکی جدید از ویروس ظاهر شد و به سرعت به قاره آمریکا گسترش یافت. در آنجا، باعث شیوع مرگبار در میان طیور تجاری شد و اخیراً، بزها، گاوهای شیری و گاهی اوقات انسان‌ها را آلوده کرده است.
طبق گفته CDC، تا 26 نوامبر، 55 مورد تایید شده آنفلوانزای مرغی در میان مردم ایالات متحده در سال 2024 وجود داشته است. همه موارد به جز دو مورد، به دلیل تماس مستقیم با گاو یا طیور شناخته شده‌اند. در کالیفرنیا، ایالتی با بیشترین تعداد موارد گزارش شده، 28 نفر از 29 نفر آلوده به آنفلوانزا را از طریق کار با گاو گرفتند.
دو مورد باقی‌مانده در ایالات متحده منبع حیوانی شناخته‌شده‌ای نداشتند: یکی در کودکی در کالیفرنیا و دیگری در بزرگسالی در میسوری. یک نوجوان در بریتیش کلمبیا نیز اخیراً بدون تماس حیوانی شناخته شده بیمار شد.
طبق گفته CDC، در هیچ یک از این موارد بیماری به افراد دیگر سرایت نکرده است. مقامات گمان می‌کنند که حیوانات نیز منبع عفونت این افراد بوده‌اند، اگرچه نتوانسته‌اند مسیر دقیق قرار گرفتن در معرض آن را مشخص کنند.
چه کسانی در معرض خطر ابتلا به آنفلوانزای مرغی هستند؟
کارگران مزرعه و سایر افرادی که کارشان آن‌ها را در تماس نزدیک با طیور و گاو قرار می‌دهد، بیشترین خطر ابتلا به آنفلوانزای مرغی را دارند. مطالعه اخیر نشان داد که این ویروس می‌تواند بیش از یک ساعت در شیر خام و تجهیزات شیردوشی عفونی باقی بماند، به این معنی که شیر می‌تواند منبعی برای قرار گرفتن در معرض کارگران لبنیات باشد. کارگران همچنین ممکن است هنگام تمیز کردن فضولات از قفس‌های مرغ بیمار شوند.
نگرانی‌هایی وجود دارد که مصرف شیر خام می‌تواند خطر انتقال به افراد خارج از صنعت کشاورزی را افزایش دهد. علاوه بر این، از آنجایی که حیوانات وحشی می‌توانند حامل H5N1 باشند، خطر ابتلای افراد از طریق تعامل با حیوانات آلوده یا از طریق قرار گرفتن در معرض مدفوع، مایعات تنفسی یا خز آلوده آن‌ها وجود دارد.
چگونه می‌توانید از ابتلا به آنفلوانزای مرغی جلوگیری کنید؟
CDC دستورالعمل‌هایی را برای استفاده از تجهیزات حفاظت فردی (PPE) برای کارگران مزرعه صادر کرده است. این PPE شامل ماسک‌های تنفسی، نوعی ماسک صورت، برای جلوگیری از تنفس ویروس توسط افراد و عینک ایمنی برای جلوگیری از ورود ویروس به چشم‌های آن‌ها می‌شود.
طبق گفته CDC، عموم مردم می‌توانند با اجتناب از تماس نزدیک با حیوانات بیمار یا مرده از خود محافظت کنند. موارد غیرمعمول یا مشکوک مرگ حیوانات را می‌توان به بخش بهداشت محلی یا سازمان حیات وحش ایالتی گزارش کرد.
طبق گفته CDC، تاکنون هیچ موردی از انتقال آنفلوانزای مرغی از عرضه مواد غذایی تجاری در ایالات متحده گزارش نشده است، اما محصولات طیور خام قبلاً باعث عفونت در آسیای جنوب شرقی شده‌اند. به عنوان یک اقدام ایمنی عمومی مواد غذایی، CDC توصیه می‌کند طیور و تخم‌مرغ‌ها را تا دمای داخلی 165 درجه فارنهایت (73.9 درجه سانتی‌گراد) بپزند. گوشت گاو چرخ‌کرده باید تا 160 درجه فارنهایت (71.1 درجه سانتی‌گراد) و برش‌های کامل گوشت گاو باید به 145 درجه فارنهایت (62.8 درجه سانتی‌گراد) برسد.
CDC هشدار می‌دهد که باید از شیر خام و محصولات تهیه شده از شیر خام مانند ماست خودداری کرد. شیر خام نه تنها خطرات احتمالی ناشی از آنفلوانزای مرغی را ایجاد می‌کند، بلکه خطرات شناخته شده آلودگی‌های دیگر مانند باکتری لیستریا را نیز به همراه دارد.
آیا واکسنی برای آنفلوانزای مرغی وجود دارد؟
در حال حاضر واکسنی علیه آنفلوانزای مرغی H5N1 وجود ندارد، زیرا این بیماری هنوز به راحتی بین افراد سرایت نمی‌کند.
با این حال، با توجه به احتمال اینکه ویروس روزی بتواند تکامل یابد تا انتقال انسان به انسان را امکان‌پذیر کند، دولت ایالات متحده پنج پروتئین ویروسی کاندید را به عنوان پایه برای واکسن‌های آینده توسعه داده است. مقامات بهداشت فدرال همچنین تولید 4.8 میلیون دوز واکسن آزمایشی آنفلوانزای مرغی را برای ذخیره در صورت انتقال انسان به انسان یا هر تغییر نگران‌کننده دیگری در نحوه عملکرد ویروس سفارش داده‌اند.
تحقیقات اخیر همچنین نشان می‌دهد که واکسن‌های مبتنی بر زیرگونه‌های ژنتیکی قبلی H5N1 همچنان می‌توانند در برابر جدیدترین نسخه ویروس محافظت کنند.
علاوه بر این، اوایل سال جاری، شرکت سازنده واکسن آرژانتینی Sinergium Biotech با حمایت سازمان جهانی بهداشت پروژه‌ای را برای استفاده از mRNA – مولکول ژنتیکی مورد استفاده در برخی از واکسن‌های کووید-19 – برای توسعه واکسن علیه H5N1 راه‌اندازی کرد. هدف این است که اطمینان حاصل شود که کشورهای با درآمد کم و متوسط برای همه گیری‌های احتمالی آماده خواهند بود، حتی با وجود کمبود منابع برای برنامه‌های واکسیناسیون خود.
منبع: livescience