بر اساس مطالعات ژنتیکی، دانشمندان تخمین می‌زنند که 30 تا 60 درصد شخصیت شما ارثی است. تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که تغییرات قابل توجه شخصیتی معمولاً بین سنین 20 تا 40 رخ می‌دهد.
آیا شما به این شکل متولد شده‌اید، یا محصول محیط خود هستید؟ مفهوم طبیعت در مقابل پرورش یک بحث پایدار است که تاکنون هیچ دانشمند یا فیلسوفی نتوانسته است به طور قطعی به آن پاسخ دهد.
در حالی که برخی مطالعات نشان می‌دهند که بخش بزرگی از شخصیت شما ارثی است، میزان دقیق آن، از جمله اینکه چه نوع ویژگی‌هایی ارثی هستند، هنوز تا حد زیادی یک راز است. اما در اینجا چیزی است که متخصصان تاکنون می‌دانند.
آیا شخصیت شما ارثی است یا یاد گرفته شده است؟
برخی از محققان ویژگی‌های شخصیتی را به عنوان الگوهای افکار، احساسات و رفتارهایی تعریف می‌کنند که یک فرد را از دیگری متمایز می‌کنند. با این حال، برخی دیگر ویژگی‌های شخصیتی را به عنوان “در واقع مستقل از تأثیرات محیطی” تعریف کرده‌اند که طبق تعریف، یک مؤلفه “یاد گرفته شده” را حذف می‌کند.
به منظور این مقاله، ما به تعریف اول اشاره خواهیم کرد.
طبق یک بررسی در سال 2018 از چندین مطالعه دوقلو و فرزندخواندگی، تخمین زده می‌شود که شخصیت انسان 30 تا 60 درصد ارثی است.
این مطالعات ویژگی‌های شخصیتی دوقلوهای همسان را مقایسه کردند، که 100 درصد DNA یکسان دارند و هم با هم و هم جدا پرورش یافته‌اند. این مطالعات به طور مداوم دریافتند که دوقلوهای همسان، حتی زمانی که در محیط‌های مختلف پرورش یافته‌اند، ویژگی‌های شخصیتی بیشتری نسبت به خواهر و برادر غیر دوقلو یا فرزندان خوانده شده مشترک دارند.
این مطالعات به طور خاص “پنج بزرگ” ویژگی‌های شخصیتی را مشاهده کردند، از جمله:
- نوروتیکیسم
- برون‌گرایی
- گشودگی به تجربه
- توافق‌پذیری
- وظیفه‌شناسی
محققان همچنین به طور خاص 42 مجموعه از تغییرات ژنتیکی (مرتبط با 727 ناحیه خاص در DNA ما) را کشف کردند که به نظر می‌رسد به شدت با ویژگی‌های شخصیتی مرتبط هستند.
البته، عوامل محیطی مانند تجربیات اوایل کودکی و تأثیرات فرهنگی به نظر می‌رسد نقش مهمی در شکل‌دهی شخصیت فرد دارند.
به عنوان مثال، کودکانی که در شرایط نامطلوب، مانند بی‌توجهی، سوء استفاده یا فقر بزرگ شده‌اند، معمولاً تمایل بیشتری به داشتن رفتارهای تکانشی دارند. دانشمندان می‌گویند این به این دلیل است که این محیط “فعال می‌کند” ژن‌های خلق و خوی تکانشی که ممکن است در غیر این صورت خاموش بوده باشند.
در همین حال، کسانی که در محیط‌های سالم، پرورش‌یافته و ایمن بزرگ شده‌اند، بیشتر احتمال دارد خلق و خوی آرام‌تری داشته باشند زیرا ژن‌های مختلف فعال می‌شوند.
با این حال، از آنجایی که ژنومیک یک حوزه نسبتاً جدید از مطالعه علمی است، هنوز چیزهای زیادی برای یادگیری وجود دارد.
در چه سنی کودک شخصیت خود را توسعه می‌دهد؟
هیچ سن مشخصی وجود ندارد که کودک شخصیت خود را توسعه دهد، که تا حد زیادی در طول زندگی سیال باقی می‌ماند. با این حال، طبق یک بررسی در سال 2020، شخصیت فرد ریشه در خلق و خوی اولیه دارد که از همان 4 ماهگی قابل مشاهده است.
خلق و خوی شامل دو بخش اصلی است: واکنش‌پذیری یا پاسخ‌های عاطفی و خودتنظیمی یا توانایی کنترل این پاسخ‌ها.
به عنوان مثال، دانشمندان می‌گویند که نوزادانی که هنگام نشان دادن یک اسباب‌بازی حرکات چشمگیری در اندام خود نشان می‌دهند، بسیار واکنش‌پذیر تلقی می‌شوند. اگر آن نوزاد لبخند بزند و صدا کند، آنگاه نوزاد دارای تاثیر مثبت بالایی است که با ویژگی شخصیتی برون‌گرایی مرتبط است.
با این حال، دانشمندان خاطرنشان می‌کنند که ارتباط بین خلق و خوی و شخصیت بندرت قوی است. بنابراین، به عنوان مثال، یک کودک درون‌گرا ممکن است بعدها در زندگی نیز بسیار دارای تاثیر مثبت باشد.
طبق یک بررسی قدیمی‌تر از سال 2008، ویژگی‌های شخصیتی در طول کودکی و بزرگسالی، به ویژه بین سنین 20 تا 40 تغییر می‌کنند.
چه ویژگی‌های شخصیتی ارثی هستند؟
از آنجایی که بخش زیادی از DNA یک راز باقی مانده است، دانشمندان فقط در حال شروع تعیین اینکه کدام ویژگی‌های شخصیتی می‌توانند به طور قطعی منتقل شوند هستند.
طبق گفته کتابخانه ملی پزشکی (NIH)، برخی از گونه‌های ژنی به نظر می‌رسد که به ویژه با خلق و خوی مرتبط هستند، از جمله:
- گونه‌های ژنی DRD2 و DRD4، مرتبط با تمایل به جستجوی تجربیات جدید
- گونه‌های ژنی KATNAL2، مرتبط با نظم و احتیاط
- گونه‌های ژنی PCDH15 و WSCD2، مرتبط با اجتماعی بودن
- ژن MAOA، مرتبط با درون‌گرایی (به ویژه در برخی زمینه‌ها)
- گونه‌های ژنی AGBL2، BAIAP2، CELF4، L3MBTL2، LINGO2، XKR6، ZC3H7B، OLFM4، MEF2C و TMEM161B با اضطراب و افسردگی مرتبط هستند.
به خاطر داشته باشید که در حالی که برخی مطالعات دریافتند که برون‌گرایی، توافق‌پذیری و وظیفه‌شناسی دارای ارث‌پذیری قابل توجهی هستند، مطالعات دیگر نتیجه عکس را نشان داده‌اند.
طبق یک مطالعه در سال 2015، ویژگی‌هایی مانند گشودگی به تجربه و نوروتیکیسم به نظر می‌رسد که دارای ارث‌پذیری 15 درصدی هستند.
در یک بررسی در سال 2018، محققان خاطرنشان می‌کنند که ویژگی‌هایی مانند خودگردانی، همکاری و فراتر رفتن از خود، که به عنوان ویژگی‌های مرتبط با سلامت فرد تلقی می‌شوند، تخمین زده می‌شود که 50 تا 58 درصد ارثی هستند.
آیا می‌توانید شخصیت خود را به عنوان یک بزرگسال تغییر دهید؟
بله، شخصیت شما می‌تواند در طول زندگی به طور قابل توجهی تغییر کند، چه ناخواسته و چه عمدی.
طبق گفته نویسندگان یک بررسی در سال 2016 از موضوعات مورد مطالعه از سنین 14 تا 77، ثبات شخصیت در طول زمان به طور کلی بسیار پایین است.
طبق بررسی 2008 که قبلاً ذکر شد، شخصیت می‌تواند در هر سنی تغییر کند. محققان می‌گویند قابل توجه‌ترین تغییرات به نظر می‌رسد بین سنین 20 تا 40 رخ می‌دهد، اما ممکن است در سنین میانسالی و بالاتر نیز رخ دهد.
اگرچه همه منحصر به فرد هستند، محققان خاطرنشان می‌کنند که بسیاری از افراد با افزایش سن اعتماد به نفس، گرمی، خودکنترلی و پایداری عاطفی را نشان می‌دهند.
همانطور که در ابتدای مقاله ذکر شد، شخصیت اغلب به عنوان افکار، الگوها و رفتارهایی تعریف می‌شود که یک فرد را از دیگری متمایز می‌کند. بنابراین، اگر می‌خواهید جنبه‌هایی از شخصیت خود را تغییر دهید اما نمی‌دانید از کجا شروع کنید، درمانی مانند درمان شناختی رفتاری (CBT)، که به بازسازی افکار و رفتارهای شما کمک می‌کند، یک مکان عالی برای شروع است.
تشکیل عادات/رفتارهای جدید همچنین می‌تواند از طریق تکنیک‌هایی مانند انعطاف‌پذیری عصبی خودگردان یا فرآیند آگاهانه در نظر گرفتن اینکه عادات ما را احساس می‌کنند و تغییر دادن آن‌ها انجام شود.
نتیجه‌گیری
طبق تحقیقات فعلی، ویژگی‌های شخصیتی به نظر می‌رسد که از ترکیبی از عوامل ژنتیکی (30 تا 60 درصد) و محیطی ناشی می‌شوند. در برخی موارد، عوامل محیطی (مانند سوء استفاده) ممکن است ژن‌های خاصی را که قبلاً خاموش بودند، مانند تکانشگری، “فعال کنند”.
شخصیت از یک تعامل نسبتاً پیچیده بین هر دو نیرو ناشی می‌شود، با تغییرات قابل توجه شخصیتی که در بیشتر افراد از سنین 20 تا 40 رخ می‌دهد.
از طریق تکنیک‌هایی مانند CBT یا انعطاف‌پذیری عصبی خودگردان، تغییرات مثبت قابل توجهی در شخصیت فرد می‌تواند رخ دهد.
منبع: healthline