چرا مونالیزا اینقدر معروف است؟

مونالیزا

چرا مونالیزا اینقدر معروف است؟

پنج قرن پس از نقاشی مونالیزا توسط لئوناردو داوینچی (1919-1503)، این پرتره پشت شیشه‌های ضد گلوله در موزه لوور آویزان است و هر روز هزاران تماشاگر را به خود جذب می‌کند. این نقاشی مشهورترین نقاشی در جهان است، و با این حال، وقتی بینندگان موفق می‌شوند اثر هنری را از نزدیک ببینند، احتمالاً با پرتره کوچک و نهفته یک زن معمولی گیج می‌شوند. او با حجاب شفاف، لباس‌های تیره و بدون جواهرات به‌طور متواضعانه لباس می‌پوشد. درباره لبخند و نگاه او چیزهای زیادی گفته شده است، اما بینندگان هنوز ممکن است تعجب کنند که این همه هیاهو برای چیست. در کنار رمز و راز هویت نویسنده و نگاه معمایی او، دلیل محبوبیت این اثر یکی از معماهای متعدد آن است. اگرچه بسیاری از نظریه‌ها تلاش کرده‌اند یک دلیل برای شهرت این اثر هنری مشخص کنند، اما قانع‌کننده‌ترین استدلال‌ها اصرار دارند که هیچ توضیحی وجود ندارد. شهرت مونالیزا نتیجه بسیاری از شرایط تصادفی همراه با جذابیت ذاتی نقاشی است.
شکی نیست که مونالیزا نقاشی بسیار خوبی است. حتی زمانی که لئوناردو روی آن کار می کرد، بسیار مورد توجه قرار گرفت و معاصران او از ژست سه چهارم رمان آن زمان کپی کردند. جورجیو وازاری، نویسنده، بعدها توانایی لئوناردو در تقلید از طبیعت را تحسین کرد. در واقع، مونالیزا یک پرتره بسیار واقعی است. صورت مجسمه‌ای ملایم سوژه نشان می‌دهد که لئوناردو با اسفوماتو کار می‌کند، تکنیکی هنری که از درجه‌بندی‌های ظریف نور و سایه برای مدل‌سازی فرم استفاده می‌کند و درک او از جمجمه زیر پوست را نشان می‌دهد. حجاب با ظرافت رنگ آمیزی شده، تارهای ریز کار شده، و رنگ آمیزی دقیق پارچه تا شده، مشاهدات مطالعه شده لئوناردو و صبر تمام نشدنی او را آشکار می کند. و گرچه نگاه ثابت و لبخند محجوب او تا قرن نوزدهم مرموز تلقی نمی شد، امروزه بینندگان می توانند بیان مبهم او را درک کنند. لئوناردو چهره پیچیده ای را نقاشی کرد که بسیار شبیه به یک انسان پیچیده است.

مونالیزا

با این حال، بسیاری از محققان خاطرنشان می کنند که کیفیت عالی مونالیزا به خودی خود برای مشهور شدن این نقاشی کافی نیست. بالاخره نقاشی های خوب زیادی وجود دارد. رویدادهای خارجی نیز به شهرت این اثر هنری کمک کرد. این که خانه این تابلو، موزه لوور، یکی از پربازدیدترین موزه‌های جهان است، اتفاقی است که بر قد و قامت اثر افزوده است. از طریق مسیری پرپیچ و خم به موزه لوور رسید که با فرانسیس اول، پادشاه فرانسه آغاز شد، لئوناردو آخرین سالهای عمر خود را در دربار او گذراند. این نقاشی بخشی از مجموعه سلطنتی شد و قرن‌ها پس از آن، پرتره در کاخ‌های فرانسه خلوت بود تا اینکه انقلاب ادعا کرد مجموعه سلطنتی به عنوان دارایی مردم است. پس از مدتی در اتاق خواب ناپلئون، مونالیزا در اواخر قرن نوزدهم در موزه لوور نصب شد. با افزایش حمایت از موزه لوور، شناخت این نقاشی نیز افزایش یافت.

هویت نشیمن پرتره به زودی جذاب تر شد. اگرچه بسیاری از محققان بر این باورند که این نقاشی لیزا گراردینی، همسر تاجر فلورانسی فرانچسکو دل جوکوندو را به تصویر می‌کشد، اما هیچ سابقه‌ای از چنین سفارشی از فرانچسکو وجود ندارد، و نظاره‌گر هرگز به طور قطعی شناسایی نشده است. بنابراین هویت ناشناخته هر شخصیتی را که مردم می‌خواستند از او بسازند، به این شخصیت کمک کرده است. در دوران رمانتیک قرن نوزدهم، خانه‌دار ساده فلورانسی که احتمالاً به تصویر کشیده شده بود، به یک اغواگر مرموز تبدیل شد. نویسنده فرانسوی تئوفیل گوتیه او را “موجودی عجیب و غریب… نگاهش نویدبخش لذت های ناشناخته” توصیف کرد، در حالی که دیگران به لب های خیانت آمیز و لبخند مسحورکننده او ادامه دادند. نویسنده انگلیسی والتر پاتر تا آنجا پیش رفت که او را خون آشامی خواند که «بارها مرده و اسرار قبر را آموخته است». هوای اسرارآمیز که در قرن نوزدهم مونالیزا را احاطه کرد، همچنان به تعریف نقاشی و ایجاد حدس و گمان ادامه می دهد.

مونالیزا

تور این نقاشی در سال 1963 به ایالات متحده و در سال 1974 به ژاپن، آن را به جایگاه مشهوری رساند. مونالیزا در یک کابین درجه یک در یک کشتی اقیانوس پیما به ایالات متحده سفر کرد و در طول پرتره، روزانه حدود 40000 نفر را به موزه متروپولیتن در شهر نیویورک و گالری ملی هنر در واشنگتن دی سی می کشید. اقامت شش هفته ای حدود ده سال بعد جمعیت زیادی از پرتره در ژاپن استقبال کردند. علاوه بر این، از آنجایی که سفر از اواخر قرن بیستم به طور فزاینده‌ای مقرون به صرفه شده است، افراد بیشتری می‌توانند از پاریس دیدن کنند و شخصاً ادای احترام کنند و به جمعیت سرکش امروزی کمک کنند.

اگرچه مونالیزا بدون شک هنر خوبی است، اما دلیل خاصی برای مشهور بودن آن وجود ندارد. در عوض، صدها موقعیت – از ورود تصادفی آن به لوور گرفته تا اسطوره سازی قرن نوزدهم تا بازتولید بی پایان قرن بیستم و بیست و یکم – که همگی همراه با جذابیت ذاتی نقاشی برای تبدیل مونالیزا به جهانیان کار کرده اند. معروف ترین نقاشی تاریخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *