نشستن طولانی مدت میتواند خطر مرگ و میر ناشی از همه علل را در بزرگسالان مبتلا به دیابت افزایش دهد.
مطالعه جدید نشان میدهد که رعایت دستورالعملهای پذیرفته شده فعالیت فیزیکی میتواند احتمال افزایش مرگ زودهنگام را که افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ را تحت تأثیر قرار میدهد، جبران کند.
برای افرادی که دیابت دارند و بیش از حد مینشینند و ورزش کافی ندارند، خطر افزایش ۷۳ درصدی مرگ زودهنگام ناشی از همه علل وجود دارد. برای افرادی که حداقل ۱۵۰ دقیقه در هفته فعالیت بدنی متوسط تا شدید دارند، این افزایش مرگ و میر از بین میرود. رژیم غذایی و حفظ سطح قند خون سالم نیز از اقدامات بسیار مهم برای جلوگیری از مرگ زودهنگام در افراد مبتلا به دیابت است.
مطالعه جدید نشان میدهد که برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ که بخش زیادی از وقت خود را مینشینند، رعایت دستورالعملهای توصیهشده فعالیت فیزیکی میتواند کاهش طول عمر مرتبط با سبک زندگی کمتحرک را جبران کند.
مطالعات قبلی نشان داده بودند که فعالیت فیزیکی خطر مرگ و میر ناشی از همه علل را در افراد مبتلا به دیابت که بخش قابل توجهی از روز را مینشینند، بهبود نمیبخشد. مطالعه جدید نتیجه متفاوتی دارد.
با این حال، مطالعهای از دانشکده بهداشت عمومی میلمن دانشگاه کلمبیا، نرخ مرگ و میر بالاتر در افراد مبتلا به دیابت که بیش از حد مینشینند و ورزش کافی ندارند را نشان داد.
در این تحقیق، محققان دادههای نظرسنجیهای ملی سلامت و تغذیه (NHANES) در فاصله سالهای ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۸ را تجزیه و تحلیل کردند. این دادهها شامل بزرگسالان ۲۰ ساله و بالاتر در ایالات متحده بود. همه افراد بر اساس استانداردهای تعیینشده توسط انجمن دیابت آمریکا یا تشخیص پزشک، مبتلا به دیابت بودند. آنها تا سال ۲۰۱۹ تحت پیگیری قرار داشتند.
شرکتکنندگان در NHANES سطح فعالیت خود را خود گزارش کردند که مطالعه آنها را به یکی از سه دسته زیر تقسیمبندی کرد:
- غیرفعال، با فعالیت فیزیکی کمتر از ۱۰ دقیقه در هفته
- کمتحرک، با فعالیت فیزیکی از ۱۰ تا ۱۴۹ دقیقه در هفته
- فعال، با فعالیت فیزیکی ۱۵۰ دقیقه یا بیشتر در هفته
در طول میانه پیگیری ۵.۸ ساله، ۱۲۷۸ مورد مرگ و ۳۵۴ مورد مرگ ناشی از بیماری قلبی ثبت شد، که ارتباط بین زمان نشستن بیشتر همراه با عدم فعالیت یا فعالیت ناکافی با بیشتر مرگها وجود داشت.
نویسندگان مطالعه گزارش میدهند که بزرگسالان آمریکایی غیرفعال مبتلا به دیابت که روزانه ۸ ساعت یا بیشتر مینشینند، ۷۳ درصد خطر بالاتر مرگ و میر ناشی از همه علل را دارند و افراد کمتحرک ۷۴ درصد افزایش خطر را دارند.
سازمانهای مختلف بهداشتی از جمله انجمن دیابت آمریکا و انجمن قلب آمریکا، سطح فعالیت فیزیکی ۱۵۰ دقیقه در هفته را برای سلامت مطلوب برای همه تایید میکنند.
افرادی که به عنوان فعال طبقهبندی شدند، بیشتر از دیگران از افزایش مرگ و میر ناشی از همه علل و همچنین مرگ ناشی از بیماری قلبی جلوگیری کردند.
چگونه سبک زندگی کمتحرک بر خطر بیماری مزمن تأثیر میگذارد؟
برای برخی افراد، سبک زندگی کمتحرک و بیتحرک یک انتخاب است، در حالی که برای برخی دیگر مانند رانندگان و کارمندان اداری، یک ضرورت شغلی است. برای هر کسی و به ویژه برای افراد مبتلا به دیابت، این یک عادت خطرناک است.
ساندرا اس. آلبرت، دکترا، نویسنده ارشد این مطالعه از دانشکده میلمن، توضیح داد که چرا:
“نشستن طولانی مدت میتواند منجر به مشکلات جریان خون، به خصوص در قسمت پایین بدن شود و میتواند منجر به ایجاد لخته خون شود. لخته خون میتواند باعث حمله قلبی و سکته مغزی شود.”
جیسون نگ، MD، از بخش پزشکی دانشگاه پیتسبورگ، که در زمینه غدد درونریز و متابولیسم تدریس میکند و در این مطالعه شرکت نداشت، جزئیات بیشتری ارائه کرد.
نگ افزود که نشستن باعث “کاهش جریان خون و تجمع پلاک در رگهای خونی، کند شدن پردازش چربیها به دلیل سطح پایینتر آنزیمها در بدن که به این فرآیند کمک میکنند، افزایش مقاومت به انسولین و ضعیف شدن عضلات میشود.”
نگ خاطرنشان کرد: “این عوامل میتوانند خطر افزایش فشار خون، قند خون و سطح کلسترول را افزایش دهند که میتواند مرگ و میر را افزایش دهد.”
سایر عوامل خطر مرگ و میر برای افراد مبتلا به دیابت
آلبرت گفت: “البته مدیریت کلی دیابت بسیار مهم است. این به معنای رعایت قرارهای ملاقات با پزشک، مصرف داروهای لازم برای کنترل قند خون و خوردن یک رژیم غذایی سالم در کنار حرکت و فعال ماندن است.”
علاوه بر این، هر دو آلبرت و نگ سیگار کشیدن را به عنوان یک عامل خطر عمده برای مرگ و میر ناشی از دیابت ذکر کردند.
آلبرت خاطرنشان کرد: “خوشبختانه، شیوع سیگار کشیدن در طول زمان به طور مداوم کاهش یافته است.”
رژیم غذایی عامل مهم دیگری در جلوگیری از مرگ زودهنگام در افراد مبتلا به دیابت است.
نگ خاطرنشان کرد که علاوه بر اجتناب از مصرف زیاد قند، “مصرف زیاد برخی از انواع چربیها – چربیهای اشباع شده، ترانس – و مصرف زیاد نمک میتواند همگی در افزایش عوامل خطر مرگ و میر ناشی از بیماریهای قلبی در دیابت نقش داشته باشد.”
در نهایت، آلبرت گفت: “یک رژیم غذایی پر از غذاهای فوقالعاده فرآوری شده و/یا مصرف زیاد گوشت قرمز نیز با افزایش مرگ و میر مرتبط است.”
تداخل بین دیابت و بیماری قلبی
اگر بسیاری از این موارد شبیه به توصیههایی برای جلوگیری از مرگ ناشی از بیماریهای قلبی عروقی به نظر میرسد، این یک تصادف نیست. مشکلات قلبی اغلب علت مرگ و میر در افراد مبتلا به دیابت است و آلبرت گفت: “تداخل زیادی وجود دارد.”
نگ به “شباهتهای قابل توجه در عوامل خطر بین دیابت نوع ۲ و بیماری قلبی” اشاره کرد.
از جمله این عوامل خطر مشترک میتوان به فشار خون بالا، کلسترول بالا و چاقی اشاره کرد که میتوانند باعث عوامل مختلفی مانند تجمع پلاک مشترک در دیابت و بیماریهای قلبی عروقی شوند.
هر افزایش در فعالیت فیزیکی میتواند به کاهش خطر کمک کند
آلبرت گفت: “رژیم غذایی و فعالیت فیزیکی عوامل خطر اصلی برای بسیاری از بیماریهای مزمن از جمله دیابت و بیماریهای قلبی هستند. اما در دنیای امروز، انجام رفتارهای سالم نیز بسیار دشوار است.”
او افزود:
“آموزش مردم در مورد این عوامل خطر مهم است، اما ما به عنوان یک جامعه باید راههایی برای آسانتر کردن تغذیه سالم و فعالتر شدن افراد پیدا کنیم. هر افزایش در حرکت به کاهش خطر کمک میکند.”
آلبرت راههای کوچکی برای گنجاندن فعالیت فیزیکی در روز پیشنهاد کرد، “مانند استفاده از پله به جای آسانسور، ایستادن یا انجام جلسات پیادهروی در صورت امکان، انجام سرگرمیهایی که نیاز به فعالیت دارند – باغبانی، رقص و غیره.”
برای افرادی که کارشان نیاز به نشستن طولانی مدت دارد، آلبرت چندین استراتژی پیشنهاد کرد. اگر برای مدت طولانی نشستهاید، سعی کنید هر ۳۰ تا ۶۰ دقیقه یا هر زمان ممکن ایستاده و حرکت کنید. اگر حرکت کردن امکانپذیر نیست، حداقل بایستید.
آلبرت توضیح داد: “علاوه بر این، افراد مشغول میتوانند در حین انجام کارهای روزانه خود حرکت کنند. به عنوان مثال، استفاده از حمل و نقل عمومی، پیادهروی و/یا دوچرخهسواری به محل کار یا هر مقصد دیگری راهی عالی برای فعالتر بودن نسبت به نشستن در ماشین و رانندگی است. برای کسانی که رانندگی میکنند، سعی کنید کمی دورتر از مقصد خود پارک کنید و بقیه راه را پیاده بروید.”
آلبرت افزود: “البته اگر مردم وقت ورزش کردن دارند، با نوع فعالیت لذتبخشی که دارند همراه شوند. بهترین نوع فعالیت بدنی آن چیزی است که فرد به طور منظم به آن پایبند باشد.”
منبع: medicalnewstoday