نحوه تغییر مغز توسط بیماری آلزایمر
بیماری آلزایمر وضعیتی است که باعث آسیب پیشرونده تخریب عصبی در مغز میشود.
شرایط تخریب عصبی زمانی رخ میدهند که نورونها در مغز شما به مرور زمان تحلیل رفته و در نهایت میمیرند. نورونها سلولهای کوچکی هستند که مسئول انتقال سیگنالها و انتقال انرژی بین بخشهای مختلف مغز و از طریق مسیرهای عصبی از مغز به عضلات و اندامهای بدن هستند.
با گذشت زمان، تخریب عصبی ناشی از آلزایمر ممکن است بخشهایی از مغز را که مسئول حافظه، تصمیمگیری، حرکت فیزیکی، تنظیم احساسات و موارد دیگر هستند، تحت تأثیر قرار دهد.
این تغییرات تخریب عصبی همچنین ممکن است باعث کوچک شدن مغز شما بیشتر از افرادی شود که این بیماری را ندارند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد چگونگی تأثیر آلزایمر بر مغز و بخشهایی که ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند، به خواندن ادامه دهید.
تجمع غیرطبیعی پروتئین در مغز
علت دقیق بیماری آلزایمر هنوز مشخص نیست، اما محققان دریافتهاند که تجمع غیرطبیعی دو پروتئین در مغز از ویژگیهای این بیماری است.
پلاکهای پیری
در بیماری آلزایمر، پروتئینی به نام بتا-آمیلوئید به صورت تودههای نامنظم یا خوشهای در مغز ظاهر میشود. این پروتئین از یک پروتئین پیش ساز موجود در یک غشای چربی که سلولهای عصبی را میپوشاند، میآید.
تودههای قطعات بتا-آمیلوئید به هم میچسبند و پلاکهایی را تشکیل میدهند که به عنوان پلاکهای پیری یا پلاکهای آمیلوئیدی شناخته میشوند.
به گفته مؤسسه ملی پیری (NIA)، بتا-آمیلوئید ۴۲ مخربترین قطعه پروتئینی است و افراد مبتلا به آلزایمر نسبت به افراد بدون آلزایمر، پلاکهای آمیلوئیدی بیشتری با این پروتئین دارند.
پلاکهای آمیلوئیدی سیگنالها را بین سیناپسها مختل میکنند، که فضاهای بین سلولهای عصبی هستند که اطلاعات از یک سلول به سلول دیگر منتقل میشود.
با گذشت زمان، این اختلال ممکن است منجر به مرگ سلولی و علائم آلزایمر شود.
کلافههای نوروفیبریلی
تجمع غیرطبیعی پروتئین دیگری به نام تاو نیز ممکن است در تخریب عصبی مغز نقش داشته باشد.
در بافت طبیعی مغز، تاو میکروتوبولها را که بخشهای اصلی ساختار سلولی هستند، تثبیت میکند. با این حال، در بیماری آلزایمر، تجمع تاو ممکن است باعث شود رشتهها یا نخهای پروتئینی در هم پیچیده شوند. اینها به عنوان کلافههای نوروفیبریلی شناخته میشوند.
در نتیجه، سیستم مغز برای انتقال مواد مغذی سلولی در امتداد ساختارهای موازی – که میتوان آنها را با خطوط راهآهن مقایسه کرد – از هم میپاشد.
بدون این مواد مغذی حیاتی، سلولهای مغز میمیرند.
از دست دادن اتصالات عصبی
حافظه و شناخت به انتقال سیگنالها در میلیاردها نورون و مسیر در مغز شما بستگی دارد.
پلاکهای آمیلوئیدی و کلافههای نوروفیبریلی ممکن است با تأثیر بر سیناپس، که به عنوان از دست دادن سیناپسی شناخته میشود، در انتقال سیگنال سلولی اختلال ایجاد کنند. به گفته NIA، یک سلول میتواند تا ۷۰۰۰ اتصال سیناپسی داشته باشد.
هنگامی که اتصالات سیناپسی آسیب میبینند، شیمی مختل شده سیگنالینگ معیوب تولید میکند، بنابراین برخی از پیامهای مغز از بین میروند. این میتواند توانایی شما در یادگیری، به خاطر سپردن و برقراری ارتباط را تحت تأثیر قرار دهد.
تحقیقات نشان میدهد که آسیب یا از دست دادن سیناپسی یکی از علائم اصلی زوال شناختی در بیماری آلزایمر است.
التهاب مغز
برخی تحقیقات نشان میدهند که التهاب عصبی ممکن است در تخریب عصبی نقش داشته باشد.
سلولهای گلیال نوعی از سلولهای مغزی هستند که طبق گفته NIA، به محافظت، پشتیبانی و حفظ عملکرد سالم نورونها کمک میکنند. سه نوع سلول گلیال عبارتند از میکروگلیا، آستروسیتها و الیگودندروسیتها.
میکروگلیا پاسخهای ایمنی را در مغز برای پاکسازی مواد خارجی، مانند پلاکهای بتا-آمیلوئید، آغاز میکنند.
با این حال، اگر سلولهای میکروگلیا به درستی کار نکنند، تجمع سلولهای گلیال ناسالم ممکن است باعث تحریک التهاب عصبی شود که میتواند منجر به تخریب عصبی شود.
طبق گفته NIA، بیماری آلزایمر همچنین ممکن است گلوکز و خون در گردش در مغز را کاهش دهد، که سلولهای شما برای تولید انرژی برای عملکرد به آن نیاز دارند.
کمبود خون و گلوکز در مغز ممکن است باعث استرس اکسیداتیو شود که میتواند منجر به التهاب عصبی و به نوبه خود تخریب عصبی شود. برخی از تحقیقات آلزایمر بر چگونگی کاهش یا مدیریت این پاسخ التهابی متمرکز است.
مغز کوچک میشود
تحقیقات نشان میدهد که در آلزایمر پیشرفته، برخی از قسمتهای مغز ممکن است پژمرده و کوچک شوند، که به عنوان آتروفی مغز شناخته میشود.
به طور خاص، آتروفی مغز را میتوان در هیپوکامپ مشاهده کرد، بخشی از مغز شما که بیشترین مسئولیت را در حافظه و تصمیمگیری دارد. تخریب عصبی، از جمله از دست دادن سیناپسها، نورونها و سلولهای گلیال، ممکن است علت اصلی آتروفی مغز باشد.
کدام قسمتهای مغز تحت تأثیر بیماری آلزایمر قرار میگیرند؟
مغز اندامی پیچیده است که مسئول همه چیز از حرکت و عملکرد فیزیکی گرفته تا پردازش اطلاعات، حواس، زبان، منطق، احساسات و موارد دیگر است. مغز از چندین ناحیه مختلف تشکیل شده است که به عنوان چهار لوب در هر طرف تعریف میشوند.
طبق گفته انجمن آلزایمر کانادا، اثرات آلزایمر ممکن است با نواحی تخریب در مغز مطابقت داشته باشد.
هیپوکامپ و لوب تمپورال
اولین نشانههای تخریب عصبی معمولاً در قشر انتورینال است. این ناحیه در نزدیکی هیپوکامپ قرار دارد که در زیر لوب تمپورال قرار گرفته است.
هیپوکامپ در وسط مغز شما قرار دارد. این ناحیه مسئول ذخیره و پردازش خاطرات و همچنین قضاوت و تصمیمگیری است.
از آنجایی که هیپوکامپ اولین ناحیهای است که تحت تأثیر آلزایمر قرار میگیرد، این ممکن است دلیلی باشد که برخی از علائم اولیه آلزایمر شامل موارد زیر است:
- از دست دادن حافظه، مانند فراموش کردن جایی که چیزی را گذاشتهاید
- مشکل در به خاطر سپردن نامها، مکانها یا چهرهها
- مشکل در انجام کارهای معمول
- مشکل در صحبت کردن یا پردازش زبان
لوبهای فرونتال
این دو لوب در جلوی مغز شما قرار دارند. آنها نقش کلیدی در تصمیمگیری، برنامهریزی و تعامل دارند. هنگامی که آلزایمر این لوب را تحت تأثیر قرار میدهد، ممکن است تغییرات رفتاری مانند موارد زیر را تجربه کنید:
- از دست دادن علاقه به چیزهایی که قبلاً از آنها لذت میبردید
- انزوای اجتماعی
- تکرار مکرر اعمال
لوبهای پاریتال
لوبهای پاریتال نقش کلیدی در پردازش حسی، آگاهی فضایی و انجام منظم وظایف دارند.
هنگامی که آلزایمر این لوب را تحت تأثیر قرار میدهد، ممکن است چندین تغییر رفتاری مانند مشکل در موارد زیر را تجربه کنید:
- انجام کارهای روزانه، از جمله رانندگی، غذا خوردن و پوشیدن لباس
- درک دیگران
- بیان افکار و احساسات خود
- راه رفتن یا انجام کارهای فیزیکی
لوب اکسیپیتال
لوب اکسیپیتال در پشت مغز قرار دارد و مسئول پردازش اطلاعات بصری است. این یکی از آخرین مناطقی در مغز است که تحت تأثیر آلزایمر قرار میگیرد.
اگر این ناحیه در مغز شما تحت تأثیر آلزایمر قرار گیرد، ممکن است در پردازش رنگها، اشکال و اندازهها و همچنین از دست دادن تدریجی بینایی مشکل داشته باشید.
نتیجه نهایی
بیماری آلزایمر یک بیماری تخریب عصبی است که باعث آسیب پیشرونده به نورونها در مغز شما میشود.
اگرچه هیچ درمانی برای آلزایمر وجود ندارد، اما برخی از درمانها میتوانند به محافظت از نورونها در مغز شما برای کند کردن پیشرفت بیماری کمک کنند.
اگر شما یا کسی که میشناسید علائم آلزایمر را تجربه میکنید، با یک متخصص مراقبتهای بهداشتی صحبت کنید. آنها میتوانند تشخیص مناسب را ارائه دهند و یک برنامه درمانی مناسب را تدوین کنند.
منبع: healthline