در حالی که دیرینه‌شناسان در آرژانتین به دنبال فسیل‌های دایناسور بودند، به طور اتفاقی کشف مهمی انجام دادند: قدیمی‌ترین بچه قورباغه جهان.
این فسیل که در سازند لا ماتیلد در پاتاگونیا کشف شده است، ممکن است در نهایت بحثی در مورد تکامل قورباغه‌ها را حل کند، همانطور که دانشمندان در روز چهارشنبه (30 اکتبر) در مجله Nature گزارش کردند.
این فسیل یک نمونه فوق‌العاده حفظ شده از گونه قورباغه Notobatrachus degiustoi است که با وجود رد پای بافت‌های نرم از جمله چشم، آبشش و اعصاب حیوان کامل شده است.
این نمونه به حدود 161 میلیون سال پیش در دوره ژوراسیک میانی باز می‌گردد. قدیمی‌ترین بچه قورباغه بعدی به دوره کرتاسه اولیه، بین 145 تا 100 میلیون سال پیش، مربوط می‌شد. این فسیل تازه کشف شده همچنین اولین بچه قورباغه باستانی است که با همتای بالغ خود در سوابق فسیلی مطابقت داده شده است. این ممکن است بحثی در مورد زمان تکامل مرحله بچه قورباغه در رشد قورباغه را حل کند.
ماریانا چولیور، زیست‌شناس تکاملی در دانشگاه مایمونیدس در بوئنوس آیرس و نویسنده اول مقاله، گفت: “برخی از محققان می‌گویند که احتمالاً باستانی‌ترین قورباغه‌ها مرحله بچه قورباغه نداشتند.” این به این دلیل است که قدیمی‌ترین فسیل قورباغه ثبت شده به اواخر تریاس (حدود 217 میلیون سال پیش)، ده‌ها میلیون سال قبل از قدیمی‌ترین فسیل‌های بچه قورباغه شناخته شده، برمی‌گردد. اما با کشف این فسیل، “ما ثابت کردیم که این درست نبود.”
به طور کلی، فسیل‌های بچه قورباغه به سختی یافت می‌شوند، زیرا این شناگران جوان معمولاً در حالی که هنوز در آب هستند می‌میرند. با وجود لاشخورهایی که آماده جشن گرفتن بر روی موجودات افتاده هستند، آب می‌تواند گاهی اوقات مکان بدی برای فسیل‌سازی باشد. علاوه بر این، بچه قورباغه‌ها عمدتاً از غضروف و بافت نرم ساخته شده‌اند. آن‌ها تا بزرگسالی استخوان‌های سختی که به راحتی فسیل می‌شوند را تشکیل نمی‌دهند.
چولیور به لایو ساینس گفت: “خوشبختانه، این بچه قورباغه در مرحله پیشرفته‌ای از رشد است.” مهره‌های بچه قورباغه شروع به استخوانی شدن کرده بودند، به محققان اجازه دادند برآمدگی‌ها و برجستگی‌های ستون فقرات را ببینند که به آن‌ها کمک کرد تا گونه را شناسایی کنند و بچه قورباغه را به همتای بالغ خود متصل کنند.
بیشتر بخوانید:
“شگفت‌انگیزترین چیز برای من حفظ چنین ساختارهای ظریفی است”، چولیور گفت، “که واقعاً در سوابق فسیلی پیدا کردن آن سخت است.” او افزود که اندازه نمونه نیز برای شناسایی گونه مفید بود. بچه قورباغه حدود 6 اینچ (16 سانتی‌متر) طول داشت – مانند یک توپ بیسبال با دمی به طول 3 اینچ (7.6 سانتی‌متر). قورباغه بالغ نیز به همان اندازه بزرگ است، که محققان را شگفت‌زده کرد.
چولیور گفت: “یافتن هر دو مرحله [نوجوانی و بزرگسالی] غول‌پیکر در طبیعت امروزی واقعاً سخت است.” اما برای N. degiustoi، برکه‌های ژوراسیک منابع فراوانی داشتند و بچه قورباغه‌ها می‌توانستند زمان رشد طولانی‌تری را تحمل کنند.
با این حال، به غیر از اندازه آن، بدن بچه قورباغه N. degiustoi بسیار شبیه به بچه قورباغه‌های مدرن است. ردپای برجستگی‌های خاردار روی آبشش‌ها نشان می‌دهد که بچه قورباغه احتمالاً حتی به همان روشی که بچه قورباغه‌های مدرن انجام می‌دهند، غذا می‌خورده است، با یک سیستم تغذیه فیلتری که به آن اجازه می‌دهد پلانکتون، جلبک و بقایای آلی را از آب اطراف خود بمکد. محققان پیشنهاد کردند که با توجه به این سیستم‌های پیچیده که 161 میلیون سال پیش در بچه قورباغه‌ها تکامل یافته بودند، بچه قورباغه‌ها احتمالاً به اندازه قورباغه‌های بالغ وجود داشته‌اند.
چولیور امیدوار است بودجه بیشتری برای بازگشت به سازند لا ماتیلد به منظور جستجوی بچه قورباغه‌های بیشتر برای گسترش سوابق فسیلی دریافت کند.
منبع: livescience