اختلال بینایی مرکزی چیست؟
افرادی که دچار اختلال بینایی مرکزی هستند، در دیدن جزئیات در مرکز میدان دید خود مشکل دارند. اغلب، افراد مبتلا به این نوع اختلال بینایی، لکه‌های تاریک یا تار را مشاهده می‌کنند. با پیشرفت این وضعیت، این لکه‌ها می‌توانند بزرگ‌تر شوند.
اختلال بینایی مرکزی می‌تواند ناشی از آسیب‌ها یا شرایط سلامتی باشد که بر بخشی از چشم به نام ماکولا تأثیر می‌گذارد.
چه عواملی باعث اختلال بینایی مرکزی می‌شوند؟
آسیب‌ها و شرایط مختلفی وجود دارد که می‌تواند منجر به اختلال بینایی مرکزی شود. علل شایع اختلال بینایی مرکزی عبارتند از:
- تخریب ماکولا: تخریب ماکولا منجر به آسیب در ماکولا می‌شود. تخریب ماکولای وابسته به سن (AMD) شایع‌ترین علت اختلال بینایی مرکزی است.
- ادم ماکولا: ادم ماکولا باعث تجمع مایع اطراف ماکولا می‌شود.
- سوراخ ماکولا: سوراخ ماکولا یک پارگی یا شکاف کوچک در ماکولا است.
- تخریب ماکولای تلاژیکتاتیک: این بیماری باعث ایجاد رگ‌های خونی جدید در اطراف ماکولا می‌شود.
- گلوکوم: گلوکوم معمولاً به بینایی محیطی مرتبط است، اما گاهی اوقات می‌تواند در مراحل پیشرفته منجر به اختلال بینایی مرکزی نیز شود.
- تومورهای مغزی: رشد تومور مغزی می‌تواند به عصب بینایی فشار وارد کند که گاهی می‌تواند باعث اختلال بینایی مرکزی و سایر اختلالات میدان دید شود.
- رشد غشای اپیرتینال: این رشد روی سطح شبکیه رخ می‌دهد و باعث تاری دید مرکزی می‌شود.
علائم اختلال بینایی مرکزی
اغلب، اولین علامت اختلال بینایی مرکزی، یک لکه تاریک کوچک در مرکز میدان دید شما است. این لکه می‌تواند با پیشرفت بیماری بزرگ‌تر شود. علائم اضافی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- دید تحریف شده
- تغییر در نحوه دیدن رنگ‌ها، از جمله کدر شدن یا سفید شدن رنگ‌ها
- لکه‌های خالی در میدان دید شما
همه افراد همه علائم اختلال بینایی مرکزی را تجربه نمی‌کنند یا علائم را به ترتیب یکسانی تجربه نمی‌کنند. برای مثال، برخی افراد ممکن است فقط لکه‌های خالی در میدان دید خود را تجربه کنند.
اگر متوجه هرگونه تغییر در بینایی خود شدید، صحبت با پزشک مراقبت‌های اولیه یا چشم‌پزشک ایده خوبی است.
آیا بینایی مرکزی قابل بازگرداندن است؟
از آنجایی که اختلال بینایی مرکزی علل احتمالی متعددی دارد، طیف وسیعی از درمان‌ها وجود دارد که ممکن است کمک کننده باشند. به طور معمول، درمان به وضعیت زمینه‌ای بستگی دارد. برخی ممکن است بتوانند بخشی از بینایی شما را بازگردانند، در حالی که برخی دیگر ممکن است از وخیم‌تر شدن بیشتر جلوگیری کنند.
درمان‌های رایج عبارتند از:
- تزریق ضد فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (ضد VEGF): تزریق ضد VEGF برای درمان تخریب ماکولای وابسته به سن استفاده می‌شود. این رشد رگ‌های خونی را متوقف می‌کند و می‌تواند از دست دادن بینایی را کند کند.
- تزریق استروئید یا قطره چشم: استروئیدها می‌توانند با کاهش التهاب به درمان ادم ماکولا کمک کنند.
- کنترل دیابت: زمانی که اختلال بینایی مرکزی به رتینوپاتی دیابتی مرتبط باشد، کنترل سطح قند خون می‌تواند به درمان اختلال بینایی کمک کند.
- جراحی ترمیمی: سوراخ‌های ماکولا گاهی اوقات می‌توانند به صورت جراحی ترمیم شوند.
- جراحی لنز: جراحی لنز یک گزینه درمانی جدید برای برخی از افراد مبتلا به اختلال بینایی مرکزی است. روش‌های جراحی می‌توانند لنز طبیعی چشم را برداشته و آن را با یک لنز مصنوعی جایگزین کنند. با این حال، این روش‌ها هنوز به طور گسترده در دسترس نیستند.
نتیجه گیری
اختلال بینایی مرکزی منجر به علائمی مانند لکه‌های تاریک یا خالی در بینایی می‌شود. این می‌تواند ناشی از چندین بیماری زمینه‌ای از جمله تخریب ماکولا، رتینوپاتی دیابتی و ادم ماکولا باشد.
درمان اختلال بینایی مرکزی به بیماری زمینه‌ای بستگی دارد و می‌تواند شامل قطره چشم ضد VEGF، استروئید، کنترل دیابت یا جراحی باشد.
منبع: healthline