ADD چیست؟
ADD مخفف اختلال کمبود توجه (Attention Deficit Disorder) است. این اختلال یک اختلال عصبی رشدی است که با علائمی مانند بی‌توجهی، حواس‌پرتی و فراموشکاری همراه است. ADD در کودکان و بزرگسالان دیده می‌شود، اما در کودکان شایع‌تر است.
علائم ADD
علائم ADD در کودکان و بزرگسالان ممکن است متفاوت باشد. برخی از علائم شایع ADD در کودکان عبارتند از:
- بی‌توجهی: کودکان مبتلا به ADD اغلب در تمرکز بر یک کار یا فعالیت مشکل دارند. آنها ممکن است حواس‌شان به راحتی پرت شود و به راحتی از آنچه در حال انجام هستند منحرف شوند.
- حواس‌پرتی: کودکان مبتلا به ADD ممکن است به راحتی حواس‌شان پرت شود و به چیزهای دیگری توجه کنند. آنها ممکن است در حین انجام یک کار به چیزهای دیگر فکر کنند یا در حین صحبت با دیگران به چیزهای دیگر توجه کنند.
- فراموشکاری: کودکان مبتلا به ADD ممکن است در به خاطر سپردن اطلاعات یا انجام کارهایی که به آنها گفته شده است مشکل داشته باشند.
برخی از علائم شایع ADD در بزرگسالان عبارتند از:
- بی‌توجهی: بزرگسالان مبتلا به ADD ممکن است در تمرکز بر یک کار یا فعالیت مشکل داشته باشند. آنها ممکن است در حین انجام یک کار به چیزهای دیگر فکر کنند یا در حین صحبت با دیگران به چیزهای دیگر توجه کنند.
- حواس‌پرتی: بزرگسالان مبتلا به ADD ممکن است به راحتی حواس‌شان پرت شود و به چیزهای دیگری توجه کنند. آنها ممکن است در حین انجام یک کار به چیزهای دیگر فکر کنند یا در حین صحبت با دیگران به چیزهای دیگر توجه کنند.
- فراموشکاری: بزرگسالان مبتلا به ADD ممکن است در به خاطر سپردن اطلاعات یا انجام کارهایی که به آنها گفته شده است مشکل داشته باشند.
تشخیص ADD
تشخیص ADD معمولاً توسط یک متخصص بهداشت روان مانند روانشناس یا روانپزشک انجام می‌شود. تشخیص ADD بر اساس یک ارزیابی جامع از علائم و رفتار فرد انجام می‌شود. این ارزیابی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- مصاحبه با فرد و والدین یا سرپرستان او
- آزمون‌های روانشناسی
- بررسی سوابق پزشکی و تحصیلی فرد
درمان ADD
درمان ADD شامل یک برنامه جامع است که ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- دارو درمانی: داروهای محرک مانند متیل‌فنیدات (ریتالین) می‌توانند به بهبود تمرکز و توجه افراد مبتلا به ADD کمک کنند.
- رفتار درمانی: رفتار درمانی می‌تواند به افراد مبتلا به ADD کمک کند تا مهارت‌های خودکنترلی و سازماندهی را بیاموزند.
- آموزش والدین: آموزش والدین می‌تواند به والدین کمک کند تا از کودکان مبتلا به ADD حمایت کنند و به آنها کمک کنند تا در مدرسه و در خانه موفق شوند.
پیش‌آگهی ADD
پیش‌آگهی ADD در کودکان و بزرگسالان متفاوت است. در برخی از افراد، علائم ADD با افزایش سن بهبود می‌یابد. در برخی دیگر، علائم ADD در طول زندگی ادامه می‌یابد.
اختلال بیش فعالی و ADD
اختلال بیش فعالی (ADHD) یک اختلال عصبی رشدی است که با علائمی مانند بی‌توجهی، بیش فعالی و تکانشگری همراه است. ADD یک زیرمجموعه از ADHD است که با علائم بیش فعالی همراه نیست.
تفاوت ADD و ADHD
تفاوت اصلی بین ADD و ADHD در وجود یا عدم وجود علائم بیش فعالی است. افراد مبتلا به ADD ممکن است علائم بی‌توجهی و حواس‌پرتی را داشته باشند، اما ممکن است علائم بیش فعالی را نداشته باشند. افراد مبتلا به ADHD ممکن است علائم بی‌توجهی، حواس‌پرتی و بیش فعالی را داشته باشند.
نتیجه‌گیری
ADD یک اختلال عصبی رشدی است که می‌تواند در کودکان و بزرگسالان ایجاد شود. علائم ADD شامل بی‌توجهی، حواس‌پرتی و فراموشکاری است. درمان ADD معمولاً شامل یک برنامه جامع است که ممکن است شامل دارو درمانی، رفتار درمانی و آموزش والدین باشد.